«Όλη ναι η θάλασσα αργαλειός, κι η Κρήτη κάθεται κι υφαίνει.

Χαρά στα μάτια , αδέρφια, π΄ αξιωθούν στο πέλαο να τη δούνε!»

Οδύσσεια Ν.  Καζαντζάκη

Τ Ο Π Ο Σ

«Καρδιά της Κρήτης» η Ίδα  ή (Ν)Ιδα,  ή Ψηλορείτης το υψηλότερον  Όρος της,και  στις πλαγιές του γαντζωμένα τ’ Ανώγεια,  υψιπετής γή, με θρύλους,  ιστορία, και ντοπιολαλιά που ηχεί, όπως οι μαντινάδες των μαντιναδολόγων της και πολλά σημαίνει.

Μ Υ Θ Ο Σ

Ο Μύθος, ο μυστικός προφορικός λόγος, αποκαλύπτει  μυστήρια που τα ομολογούν οι λέξεις:

Την Κρήτη, τον  τόπον που κρατά γερά στον Αιγαίο. Τον Δίαν θεόν  που μεταμορφωμένος σε ταύρο σταμάτησε κάτω από την ιερή ελιά της Γόρτυνας, όταν απήγαγε την Ευρώπη από την Ασία, και στη συνέχεια την μετέφερε  στην Ευρώπη.

Τη(Ν) Ίδα -τόπον ιερόν με άλση και δένδρα-  όπου και το Ιδαίον-Διαίον άντρον, τόπον που  γεννήθηκεν ο Δεύς – Σδεύς – Ζεύς, «Πατήρ  θεών τε ανδρών τε»  κατά τον Όμηρον.  Ο Deus , των Λατίνων και της Ευρώπης.  

Τη(ν) ΄Ιδα– Νίδα και το οροπέδιό της όπου οι φύλακες του Διός,  οι  Κουρήτες, Ιδαίοι-Διαίοι Δάκτυλοι,  καθιέρωσαν  «τον δρόμον»  το πρώτον  άθλημα των Ολυμπιακών αγώνων.

Λ Ο Γ Ο Σ

Ο Τόπος  συνδέεται με τον Μύθο, τον  προφορικόν λόγον που  αιώνες  πρίν εκυοφόρησεν και εγέννησε  τον Ελληνα Λόγον, την ελληνικήν σκέψην και την ελληνικήν γλώσσαν.

Ο΄Ελλην Λόγος εγέννησεν και εξέλιξε την ελληνική σκέψη σε φιλοσοφία, αναζητώντας την αλήθειαν και την αρετήν.

Η Ελληνίς γλώσσα,  κιβωτός μύθου, ιστορίας και γνώσης, θεμέλιο των λατινογενών γλωσσών της Ευρώπης, ομιλείται πάνω από 5000 χρόνια. 

 Ο Γραπτός λόγος, η Γραμμική Β΄ που  αποτυπώθηκε στις πινακίδες της Κνωσού και άλλων ελληνικών πόλεων και αποκρυπτογραφήθηκε από τους Michael Ventris  και John  Chadwick.

Είναι η ίδια Γλώσσα που οι αιώνιοι φθόγγοι της  ηχούν μέχρι σήμερα στις κορφές της  Ίδας και στ΄ Ανώγεια, με  τα αρχαία ελληνικά κύρια ονόματα των ανωγειανών που διατηρούνται,  ατόφυα, όπως Σωκράτης, Επαμεινώνδας, Διογένης, Δημάρατος, Ιφιγένεια Ηλέκτρα, Ισμήνη κλπ.  με τις αρχαίες ελληνικές εκφράσεις και λέξεις, όπως ντελόγω, δηλ. εν τω λόγω, έκων άκων δηλ. θέλοντας και μη, ρέγομαι δηλ. ορέγομαι, ταχινή δηλ. ταχέως, πολύ πρωί, οφτό  δηλ ψητό από το αρχαίο ρήμα εφθόω εφθώ που σημαίνει μαγειρεύω αλλά και με την ιδιαίτερη εκφορά του υπερωικού λάμδα που μετέχει του ρώ….

Αλς Στη μνήμη του πατέρα μου, Ιωάννου Αναστασίου Σταυρακάκη.